Clik here to view.
Image may be NSFW.
Clik here to view.
איך זיץ דא ביי דער ארבעט רואיגערהייט. קוים וואס דער טעלעפאן קלינגט. וואס איז עפעס אזוי שטיל? וואו איז דער גאנצער עולם וואס דרייט מיר דעם קאפ א גאנץ יאר? וואו זענען אלע פאציענטן וואס האבן אזוי וויכטיג געברויכט אַן אפוינטמענט [באשטעלונג] צום דאקטער? איך טו א בליק אויפן אידישן לוח און איך כאפ זיך פאר װאס דער עולם איז פלוצלינג פארשוואונדן געווארן. עס איז די אנגעצויגענע טעג פאר פסח. איעדער איז פארנומען אויסרוימען דעם חמץ פון שטוב און אריינברענגען דעם פסח! די דאקטוירים וועלן ווארטן ביז נאך יום טוב. איצט איז דא א סך צו טאן.
קודם כל ברויך מען האלטן די בין הזמנים בחורים׳לעך פארנומען, זיי זאלן חלילה נישט אנקומען צו דברים בטלים און זיכער נישט אין קאנטאקט מיט א קלוגן־טעלעפאן (smartphone) און אפילו נישט צו איינער וואס האט צוטריט צו דער טריפה׳נער כלי. איז גיט מען זיי עפעס מיט וואס צו זיין פארנומען. מען גיט זיי צו רייניגן דעם ספרים שאנק! איי, ווי קומט דען חמץ אן אינעם ספרים שאנק? אבער אינדערהיים האט מען געזען, אז מען רייניגט אויס יעדן ווינקל, פרעגט מען נישט קיין קשיות. מען נעמט ארויס ספר ביי ספר, סידור ביי סידור, און מען קלאפט יעדן פון זיי אויס באזונדער, זוכנדיק ברעקלעך. איך ווייס נאכנישט וויאזוי קומען אן ברעקלעך אין ספרים אויב דאס איינציגע מאל וואס מען נעמט דאס אראפ פון דער שאפע איז ערב פסח דאס צו רייניגן… (ווייטער פרעגט זי קשיות…).
Click here for the rest of the article...