ס׳איז דאָ אַ לאָך.
גרעסער װי דאָס לעבן און די רעאַליטעט.
אָבער קלענער װי אַטאָמען אָדער קװאַרקן.
אָבער פֿאַר װאָס?
און װי אַזױ?
און װער?
די קשיות דאַרפֿן מיר פֿרעגן.
נישט אַמאָל.
נישט מאָרגן.
אָבער איצט.
מיר דאַרפֿן פֿרעגן די קשיות
נישט נאָר װען אַ לאָך איז דאָ אין רעאַליטעט אַבער אַלע מאָל.
די לאָך האָט אונדז באַקענט מיטן זעקסטן חוש.
צעשטערונג.
װי אַזױ צענעמט מען די זאַך װאָס מיר טוען אַזױ פֿיל?
מיר פֿאַרבײַטן דאָס מיט בעסערע חושים.
לעבן.
העלפֿן.
שלום.
אײניקײט.
איצט האָבן מיר ענטפֿערס.
װי?
די לאָך איז באַשאַפֿן געװאָרן פֿון אונדזער צעשטערונג.
פֿאַר װאָס?
װײַל דער אוניװערס איז טרױעריק און האָט געװאָלט זען דאָס לעבן.
װעמען?
אונדז.
איז לאָמיר צוזאַמען פֿאַרריכטן די לאָך װאָס מיר האָבן געדאַרפֿט שױן לאַנג פֿאַרריכטן.
־־־־־־־־־־־־־־־־־
מיכל בערגער איז אַ 10־יאָריק ייִנגל פֿון אַ ייִדיש־רעדנדיקער משפּחה אין באָלטימאָר, מערילאַנד
Click here for the rest of the article...