ווי די חסידים אין ברוקלין פּראַווען סוכּות

די ערשטע טעג פון יום טוב סוכות ביי חסידים אין ברוקלין איז אריבער ווי יעדעס יאר, דערהויבן, געפראוועט ביי רבי׳ס, מיט דער משפחה, ביי דער קהילה.

א דורכנשיטליכע חסידישע פרוי וואס האט א משפחה פון 10 קינדער אדער מער, בלי עין הרע, די עלטסטע איז 25—30 און די יינגסטע איז 5—8, זיי וועלן זיך גרייטן צום יום טוב עטליכע וואכן פאר דעם.

אויב איז זי א בעל הבית/טע וואס האט ליב צו זיין מיט „א מינוט פריער‟ איידער א מינוט שפעטער, דאס ווערט גערופען ביי חסידים „אן אשת חיל”, וועט זי גרייטן דאס עסן שוין אינמיטן זומער. צום ביישפיל א סך וועלן מאכן די ״שמחת תורה קרויט״ אינמיטן זומער, און עס לייגן אין פריזער, עס זאל זיין גרייט אויף די ריכטיגע מינוט.

א טאג נאך יום כיפור וועט די מאמע אויסרעכענען וויפיל גרויסע און קליינע חלות וועט זי דארפען אויף יום טוב, ווער פון אירע גרויסע קינדער וועלן קומען עסן ביי איר — און פארגעסט נישט אז יעדע משפחה דארף כאטש 2 חלות פאר לחם משנה, חוץ פאר די קליינע קינדער, און וויפיל פארציעס פיש פעלט אויס פאר דעם יום טוב. אויב וועט ביי יעדער סעודה פון יום טוב זיין 6 דערוואקסענע: צום ביישפיל — טאטע מאמע, די 2 יונגע פארלעך מאן און ווייב, 3 גרויסע בחורים און 1 גרויס מיידל; דאס הייסט 10 פארציעס פיש א סעודה, איצט מאכט אליין א חשבון: 6 סעודות פאר די ערשטע טעג, דאס הייסט אז די מאמע שטעלט צו פאר די ערשטע 3 טעג יום טוב [ווייל דאס מאל פראוועט מען 2 טעג יום טוב און דערנאך שבת] גאנצע 60 פארציעס סעודות פיש. חוץ זופ, פלייש אאז״וו. און אויף אלע צוגעהערן ארום דעם עסן, ווי גוטע קוכנס און געטראנקען.